Mondelinge overeenkomst voorkomt verjaring

Mondelinge overeenkomst voorkomt verjaring

Hoe gooi ik zo snel mogelijk mijn eigen glazen in?

Korte annotatie bij een uitspraak van het Hof Arnhem-Leeuwarden, 3 maart 2015, ECLI:NL:GHARL:2015:152 (Assense tuin).

Het lijkt zo eenvoudig, even een beroep doen op verjaring. Je gebruikt immers al jaren de tuin, ook al valt die niet in jouw eigendom. En voor jou deden de vorige bewoners van je woning dat ook al, sedert 1978. En nu wil ineens de eigenaar van de tuin deze – samen met de woning naast je – gaan verkopen!

Opmerkelijk aan de zaak is toch vooral dat degene die een beroep doet op verjaring, er in slaagt om zijn eigen stelling ten grave te dragen. Dat lees ik niet vaak.

De rechtspraak houdt niet van verjaring en is streng voor lieden die toch een beroep doen op bezit en tijdsverloop. De jurisprudentie zit vol met voorbeelden van gebruikers die de bewijslast niet rond krijgen. Deze uitspraak is daar ook weer een fraai en actueel voorbeeld van. Degene die een beroep doet op verjaring gooit zélf roet in het eten, door met een brief op de proppen te komen uit 1999, waarin één van de vorige eigenaren verklaart dat er in 1978 mondelinge is afgesproken dat men de tuin voor niks mocht gebruiken.

Er was dus een titel van gebruik en daarmee was er geen sprake van bezit. Immers: geen bezit = geen verjaring.

Tip: zorg dat je je feitendossier op orde hebt.

Bevestig mondelinge afspraken en bewaar deze goed.

Vind je dit artikel de moeite waard? Deel het dan in je netwerk.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *