Categorie archieven: Geen categorie

Vakliteratuur: “hellup” of “hoera”?
Als jurist moet ik natuurlijk mijn vak bijhouden. En ik vind het ook leuk, om jurisprudentie te lezen. Ik knauw dus heel wat leesvoer weg.

Wij werken graag zo snel mogelijk jouw bestelling, boeking voor een spreekuur en zo en jouw inschrijvingen voor een cursus, af. En we werken ook graag duurzaam, daarom sturen wij eigenlijk nooit papieren facturen, maar gaat alles zoveel mogelijk via e-mail. Nu gaan we zelfs een stapje verder…

Vanmorgen hoorde ik op de radio een kamerlid zeggen dat “Het natuurlijk heel kwetsbaar is om belangrijk inlichtingenwerk te laten verrichten door één persoon of poppetje. Wat nu als deze persoon wegvalt? Die kennis moet je natuurlijk veel beter organiseren.” Het ging om het mogelijk missen van cruciale informatie over mensen die aanslagen voorbereiden. Nou […]

We zaten in het gemeentehuis te praten over wat nou een ondernemende ambtenaar zou zijn. Want deze Brabantse gemeente had ambities en wilde graag méér ondernemende ambtenaren. “Dat wordt best lastig”, gaf ik aan. “Want dan moet je als ambtenaar twee tegenstrijdige naturen in je gaan verenigen.”

Ik blog graag over mijn praktijk en wat ik daarin zoal mag beleven Op zaterdagmiddag ging de telefoon. Ik zou net mijn Sinterklaasgedicht voorlezen, want het was 5 december. Ik legde mijn speculaas even weg, want de ambtenaar die me belde vanuit de andere kant van het land, zat in hoge nood. Of eigenlijk: zijn wethouder. Er […]

Wij proberen altijd klantvriendelijk te zijn. Dat lukt niet altijd, maar van deze ervaring hebben we veel geleerd.

Afgelopen week voerde ik een telefoongesprek met een particulier uit Noord-Holland. Ze was in een conflict geraakt over gebruik met gemeentegrond, achter haar tuin.

Onlangs kocht ik een nieuwe, nette winterjas. Ik heb afscheid genomen van mijn bruine jas, die was tamelijk versleten. Een beetje nostalgie heb ik wel, want in die jas glibberde ik door de sneeuw naar de Kamer van Koophandel, om mijn eigen bedrijf op te richten. Die jas betekent dus echt wel wat voor me.

Op een zaterdag en dinsdag namiddag ben ik bij een gemeente in centraal Nederland op bezoek geweest. Er lagen daar diverse verjaringsdossiers en de gemeente gaf deze aan mij in behandeling. Mijn nette pak liet ik thuis, want we gingen het veld in. Om die reden heb ik mijn spijkerbroek en wandelschoenen altijd paraat in de auto.